ΠΑΝΗΓΥΡΙ ΑΓΙΑΣ ΚΥΡΙΑΚΗΣΛΕΠΤΟΚΑΡΥΑΣ ΝΑΥΠΑΚΤΙΑΣ

Πανηγύρι Αγίας Κυριακής στην Ορεινή Ναυπακτία

Ένα από τα μεγαλύτερα πανηγύρια της ορεινής Ναυπακτίας είναι αυτό της Αγίας Κυριακής στη Λεπτοκαρυά. Ο Ιερός Ναός της Αγίας Κυριακής Λεπτοκαρυάς είναι το μόνο σημείο αναφοράς των απογόνων των χωρικών αυτού του ορεινού χωριού, το οποίο εξαφανίσθηκε όχι μόνο πληθυσμιακά, αλλά και γεωγραφικά, λόγω κατολισθήσεων. Το χωριό καταστράφηκε, τον Δεκέμβριο 1965, μαζί με τις δύο εκκλησίες του. Έτσι, η Αγία Κυριακή είναι σήμερα, ουσιαστικά, ταυτόσημη με τη Λεπτοκαρυά.

Γύρω από τον Ναό αυτόν, μέσα στα έλατα, συγκεντρώνονται κάθε χρόνο οι Λεπτοκαρύτες, και πλήθος ακόμη προσκυνητών, για να προσκυνήσουν την Αγία, να τιμήσουν την μνήμη της, να λειτουργηθούν στον Ναό της με Εσπερινό την παραμονή και Θεία Λειτουργία ανήμερα, να τελέσουν σιωπηρό μνημόσυνο πάνω στο κενοτάφιο του χαμένου χωριού τους. Επίσης για να γλεντήσουν στα παραδοσιακά ζωντανά γλέντια με ψητά σούβλας, παραμονή της Αγίας Κυριακής και ανήμερα της γιορτής της, τα οποία διοργανώνει ο πολιτιστικός σύλλογος της περιοχής.

Σας περιμένουμε όλους και φέτος 6 και  7 Ιουλίου 2017 που εορτάζει η πολιούχος εικόνα της Αγίας Κυριακής και μετά ακολουθεί παραδοσιακό πανηγύρι.

Πηγές: NAFPAKTIANEWS.GR KLEPANAFPAKTIAS.BLOGSPOT.GR

Μερικά ακόμα ενδιαφέροντα από την περιοχή μας:

Αγία Κυριακή

Πρόκειται για εξαιρετικό χώρο δασικής αναψυχής, πάνω σε αυχένα σε υψόμετρο 1300 μ. περιτριγυρισμένο από πυκνό ελατοδάσος με θέα στον Κορινθιακό κόλπο. Στην περιοχή αυτή έχει προσδιοριστεί ορεινός ποδηλατόδρομος 20 χλμ. που ξεκινά από το σημείο Λιβαδάκι και φτάνει μέχρι την Άνω Χώρα.

Επίσης από την ίδια περιοχή υπάρχει η δυνατότητα ορειβατικών διαδρομών: α) Ανάβαση στην κορυφή Τσακαλάκι με αφετηρία το Χάνι Παπαδιάς β)Ανάβαση κορυφής Μακρυνόρους(1560μ.) με αφετηρία την Αγία Κυριακή γ) ανάβση δυο διαδοχικών κορυφών Ξεροβούνι (1500μ.) και Αγ. Κωνσταντίνος (1450μ.) με αφετηρία από τον αυχένα της Αγίας Κυριακής.

Να σημειωθεί ότι το Χάνι της Παπαδιάς (απέχει δυο χλμ. από την Αγία Κυριακή) αποτελεί τοπίο άγριας φυσικής ομορφιάς που προσφέρεται το καλοκαίρι για δασική αναψυχή και παρατήρηση της φύσης.

Η περιοχή της Αγίας Κυριακής, λόγω του ιδιαίτερου φυσικού κάλλους της και έχοντας το συγκριτικό πλεονέκτημα ότι απέχει περίπου 30΄ από τη Ναύπακτο, προσφέρεται για επιχειρηματικές δράσεις, όπως τη δημιουργία κατασκηνώσεων

VIDEO ΤΟΥ DISCOVERGREECE ΓΙΑ ΤΗ ΝΑΥΠΑΚΤΟ

https://www.facebook.com/DiscoverGreececom/videos/1641651659179650/

Συνώνυμο του θρύλου και της ιστορίας, η Ναύπακτος αιχμαλωτίζει την προσοχή σου από το Ρολόι της πόλης μέχρι το μαγευτικό βενετσιάνικο λιμάνι της. Από το Κάστρο, θα νιώσεις ότι αγναντεύεις ως βασιλιάς την δική σου καστροπολιτεία! 

Πώς βγήκε η φράση «τα μυαλά σου και μια λίρα και του μπογιατζή ο κόπανος».

Ποιoς ήταν ο δίμετρος Αλβανός που έτρεμαν οι φτωχοί Αθηναίοι;

   Την εποχή της Τουρκοκρατίας υπήρχε στην Αθήνα ένας Αλβανός που γύριζε στα διάφορα σπίτια των χριστιανών και μάζευε τον καθιερωμένο κεφαλικό φόρο, το χαράτσι. Ονομαζόταν Κιουλάκ Βογιατζή. Ήταν περίπου δύο μέτρα ψηλός και το άγριο πρόσωπό του ήταν κατάμαυρο και βλογιοκομμένο. Οι Έλληνες μόνο που τον έβλεπαν, τους κοβόταν η ανάσα. Ο λόρδος Βύρωνας, ο οποίος τον γνώρισε από κοντά, γράφει ότι «έμοιαζε σαν δαίμονας που ξεπήδησε από την κόλαση» κι ότι τα παιδιά πάθαιναν ίλιγγο τρόμου, όταν τον αντίκριζαν, ξαφνικά, μπροστά τους». Ο Κιουλάκ Βογιατζή κρατούσε πάντοτε στα χέρια του ένα κοντόχοντρο κόπανο και με αυτόν απειλούσε τους χριστιανούς. Έλεγε, δηλαδή, ότι θα τους σπάσει το κεφάλι αν δεν του έδιναν μια χρυσή λίρα ή δυο φλουριά, όπως απαιτούσε ο κεφαλικός φόρος κάθε έξι μήνες. Ο Αλβανός, όμως, αυτός ήταν τόσο κουτός ώστε δεν μπορούσε να ξεχωρίσει τα διάφορα νομίσματα της εποχής εκείνης. Έτσι, πολλούς Έλληνες, που δεν είχαν να πληρώσουν, του έδιναν μερικές μπρούτζινες δεκάρες που τις γυάλιζαν προηγουμένως για να φαίνονται χρυσές και τον ξαπόστελναν. Από τότε λοιπόν έμεινε η φράση που λέμε, συνήθως για τους ελαφρόμυαλους. Μπογιατζής δεν ήταν άλλος από το Κιουλάκ Βογιατζή με τον κόπανό του, που είχε πολλή δύναμη και λίγο μυαλό... 

Πηγή: 3.000 λέξεις και φράσεις παροιμιώδεις, του Τάκη Νατσούλη, εκδόσεις ΣΜΥΡΝΙΩΤΑΚΗΣ
Αντιγραφή άρθρου από το:: http://www.mixanitouxronou.gr

Ιούλης ο Αλωνάρης

Ο Ιούλιος ονομάζεται και Αλωνάρης ή Αλωνιστής αφού στον μήνα αυτό γίνεται το αλώνισμα των δημητριακών. Παλαιότερα, όταν δεν υπήρχαν οι σύγχρονες μηχανές οι γεωργοί μας καθάριζαν από τα αγριόχορτα το αλώνι που βρίσκονταν σε μέρος που να το φυσούν οι περισσότεροι άνεμοι και ήταν στρωμένο με πέτρα ή συχνότερα με χώμα.

Το αλώνι είχε σχήμα κυκλικό και στη μέση βρίσκονταν το «στρίγερο» ή «στρέντζερο» ή «στρογερό», το ξύλινο δοκάρι γύρω από το οποίο έτρεχαν τα ζώα που θα αλώνιζαν τα στάχυα. Τα βόδια, τα άλογα, τα γαϊδούρια ή τα μουλάρια που χρησιμοποιούνταν ήταν ζεμένα το ένα δίπλα στο άλλο και γυρνούσαν γύρω από το κεντρικό στύλο ποδοπατώντας έτσι τα στάχυα. Πολλές φορές χρησιμοποιούσαν και την «δοκάνα», μια ειδικά διαμορφωμένη πλατφόρμα που θρυμμάτιζε τα στάχυα. Κατόπιν με ένα δικριάνι σαν φτυάρι ξεκινούσε το λίχνισμα, η διαδικασία που ξεχώριζε τον καρπό από το άχυρο με την βοήθεια του ανέμου. Σύμφωνα, πάντως, με τα έθιμα του αλωνισμού δεν κάνει να έρθει στο αλώνι γυναίκα με ρόκαγνέθοντας γιατί «είναι ξωτικιά και διώχνει τον άνεμο και δεν μπορούν να ανεμίσουν (λιχνίσουν)». Πολλά από τα έθιμα αυτά προέρχονται μάλιστα από τα αρχαιοελληνικά Θαλύσια, προς τιμήν της Δήμητρας. Με το λίχνισμα, όμως, συνδέεται και ο προφήτης Ηλίας που διαφεντεύει τους ανέμους, γι’ αυτό άλλωστε ο Ιούλιος ονομάζεται και Αηλιάτης ή Αηλιάς.

Θέρισμα ή θερισμός : οι αγρότες κόβουν τα στάχυα με δρεπάνια ή με κόσες.

                                       



Αλώνισμα : οι αγρότες ξεχωρίζουν τα στάχυα από τους σπόρους

Όλα αυτά όμως αποτελούν πια παρελθόν καθώς με τις σύγχρονες θεριζοαλωνιστικές μηχανές το θέρισμα και το αλώνισμα γίνονται ταχύτερα και με λιγότερο κόπο. 

πηγή : http://el.wikipedia.org